Langzaam maar zeker kom ik in de productie fase terecht. Ook begint langzaam de stress in beeld te komen. Hoe dichterbij de deadline komt hoe banger ik word dat ik het werk misschien niet af kan krijgen. Er moet namelijk nog een hoop gebeuren voordat het af is. Niet alleen de VR zelf, maar ook zijn fysieke vorm, het onderzoeksverslag en het regelen van de expositie zelf. Naast dat had ik afgelopen weken nog steeds het gevoel dat mijn concept niet af was en ook nog niet goed genoeg. Na even weer een tijdje strompelen en geen keuzes kunnen maken heb ik met mijn leraar Leon weer samen gezeten. Het concept en de boodschap stonden naar mijn idee wel vast, maar de 'hoe' vraag kon ik nog steeds niet beantwoorden: hoe laat ik mijn boodschap het beste overkomen? Dat het paradijs levens kan verliezen of bijwinnen is voor mij een absolute must. Hierdoor heeft jouw aanwezigheid in mijn paradijs ook daadwerkelijk een gevolg. Je maakt hem stuk of je repareert hem weer. Echter het geheel aan elkaar breien met de juiste storytelling lukte me afgelopen weken even niet. Ik bleef te lang vast zitten in het nadenken en speculeren. Zal ik terug gaan naar het eerste concept waarin je de bril opzet en meteen het paradijs ziet afbrokkelen? Of wil ik toch meer die VR benutten door de kijker echt te verleiden en hem de optie geven zich goed of slecht te gedragen? Door met Leon en Jenny te sparren kreeg ik mijn onderzoeksproces weer even op een rijtje. Mijn eerste concept is een goed idee, maar om mensen echt te confronteren met de gevolgen van verleiding moet ik goed op hun emoties inspelen. Ik moet mensen dus zien te verleiden tot bijvoorbeeld een bepaalde actie of gedrag en ze daarna confronteren met een gevolg daarvan. Ik moet het ‘oh jee wat het ik gedaan?!’ effect creëren.
Om uit te proberen hoe dit werkt ben ik begonnen met prototypes te maken. Leon raadde me dit ook aan, om gewoon te gaan beginnen. Prototypen is ook een manier van onderzoeken en prototypes die werken kan ik gebruiken in mijn uiteindelijke versie. Ik wil nu een aantal kleine prototypes maken waarin ik de kijker onbewust verleid tot een bepaalde actie, zoals naar iets kijken, iets aanraken of iets oppakken. Deze acties voelen heel natuurlijk aan en zullen daarom ook niet als bewuste handelingen aanvoelen hoop ik. Echter zullen de acties die je uitvoert wel degelijk effect hebben op de VR. De ene actie zal bijvoorbeeld leiden tot vernieling van het paradijs, terwijl de andere het weer zal helpen genezen. De kijker zal dus een aantal verleidingen doorlopen en hoe hij daarop reageert zal beslissen of het paradijs stuk zal gaan of dat het juist gemaakt wordt.
Twee weken geleden ben ik al begonnen met Marco om deze prototypes technisch in elkaar te kunnen zetten. Bijvoorbeeld dat je met de VR bril ergens naar kijkt en er dan iets gebeurd. Ik had een kleine ruimte gemaakt in VR met een gat in de muur. Hieruit hoorde je geluiden. Het gat zat ook best laag waardoor de kijker er echt naar toe moest lopen en gaan bukken om erdoor te kunnen kijken. Wat er door het gat te zien is kan ik nu nog niet vertellen. Daarvoor zul je in juni zelf de installatie moeten spelen ;). Ik heb dit prototype op een aantal mensen getest en de reacties waren positief. Het prototype triggert dat mensen gaan bewegen in de VR, anders krijg je niks te zien. Wat ik wel merkte is dat mensen wel nog een duwtje in de rug nodig hebben. Veel mensen zijn nog erg passief als ze de VR bril opzetten. Ze verwachten dat er iets vanzelf zal gebeuren of ze doen juist niks omdat ze bang zijn het verkeerde te doen. Ik moet dus nog een balans zien te vinden dat mensen weten wanneer ze interactief kunnen spelen en wanneer ze gewoon passief moeten kijken. Misschien kwam dit ook omdat dit prototype verder nog geen verhaal of instructie had. Het was alleen een donkere kamer met een gat.
Afgelopen week ben ik begonnen aan een nieuw prototype. Ik wilde kijken hoe ik een verleiding zou kunnen visualiseren in het paradijs. Ik wil dat het paradijs echt die ‘internet cultuur’ look krijgt. Mijn doelgroep zijn millennials (mensen die geboren zijn rond 1990-2000) die zich nu vol in het digitale/internet tijdperk bevinden. Het internet is een een soort van roze bubbel waarin je uren kan rondzwerven en ontsnappen aan de realiteit. En dus ook aan de fysieke gevolgen van je acties in die bubbel. Daarom wil ik dat het VR paradijs net zo fijn is en waar je zelf ook lekker in kan rondzwerven. Het internet is een verzamelplaats van zowat alle dingen op deze aarde. We hebben toegang tot een heleboel informatie. Mijn paradijs wil ik ook zo zien in te richten. Een verzamelplaats van allemaal dingen die eigenlijk niet bij elkaar passen. Dan is het juist ook een uitdaging om in de vormgeving toch een eenheid te kunnen creëren.
Om de verleidingen te visualiseren zoek ik naar interessante metaforen die misschien een beetje gek zijn. Het prototype wat ik nu aan het opbouwen ben zal gaan over overproductie, waar de verleiding dus consumeren zal zijn. Het verlangen naar steeds meer en meer dingen die je eigenlijk niet eens nodig hebt. Bij overproductie denk ik eigenlijk altijd meteen aan een fabriek. Maar een fabriek vind ik ook weer te letterlijk en misschien ook een beetje saai. Daarom besloot ik de menselijke fabriek te gebruiken: een baarmoeder, wat denk ik weer een gek contrast zal vormen (een baarmoeder midden in de bosjes bijvoorbeeld). In de VR heb ik een knop gemaakt en elke keer als je daarop drukt zal de baarmoeder een cadeautje voor je maken. Dit kan elk object zijn. Een baarmoeder die bevalt van fietsen en voetballen en stukjes taart bijvoorbeeld. Elke keer zal het een ander cadeautje zijn. Ik wil met dit prototype testen of mensen nieuwsgierig worden en steeds meer cadeautjes willen zien. Technisch hebben ik en Marco dit prototype al werkend gekregen (daarmee bedoel ik dus de programmering erachter) en daarvan zal ik jullie wat screenshots laten zien. Het moet dus wel nog wat aankleding krijgen en ook moet ik nog beslissen waar en hoe het in het verhaal/paradijs terecht zal komen.
Verder ben ik afgelopen weken ook al bezig geweest met de fysieke installatie van de VR. Ik ben nu van plan om de boom van goed en kwaad, die ook in de VR zal staan, in het echt na te maken. Dit wordt geen letterlijke boom, maar een 3d low poly boom:
Voor het eerst sinds mijn bijna 4 jaar op St. Joost, heb ik mij begeven naar de werkplaatsen. Daar staat namelijk een super toffe lasercutter die mijn 3d boom kan uitsnijden in hout of karton. Afgelopen weken ben ik bezig geweest met de werkplaatsmeester Alf om mijn 3d boom digitaal los te knippen tot een soort vouw papiertje. Net zoals je vroeger in de basisschool altijd zo’n knip/vouw papiertje kreeg en je daar een kubus van moest maken. Dit principe wil ik ook met de boom doen alleen dan 3/4 meter hoog. In mijn hoofd leek het makkelijker dan in het echt natuurlijk. Het uitvouwen van het 3d model en het lasercutten is geen probleem. Maar het in balans krijgen van de boom en dat hij ook niet kan omvallen is natuurlijk heel wat anders als hij ook 3/4 meter hoog moet zijn. De eerste versie van de boom die je hierboven ziet ga ik komende week in het miniatuur bouwen en wat materiaal testjes mee doen. Maar dit model zal hoogstwaarschijnlijk omvallen als hij 3/4 meter hoog wordt. De boom zal daarom een re-design moeten krijgen zodat hij meer in balans zal zijn. Ook moet hij makkelijk in- en uit elkaar gehaald kunnen worden. Dat is nu nogal lastig met een grote massieve kruin. Dat wordt dus nog een hele uitdaging gezien de tijd die ik nog heb. De boom is een ambitieus plan waar ik ook zeker voor zal strijden, maar mocht ik in tijdnood komen met de VR, dan zal ik een simpelere versie moeten verzinnen om mijn werk toch mooi te kunnen presenteren op de expositie.
Al met al hoop ik dat het gewoon goed zal komen. Ik werk heel hard aan het project, maar ik doe het ook met alle plezier. Ik ben blij dat ik de stap heb gezet met het al prototypend produceren van mijn werk. Hierdoor bouwt zich stukje bij beetje de VR installatie in een ruwe versie op. Over ongeveer 2 weken heb ik mijn laatste formatieve beoordeling. Hier moet ik een korte presentatie houden over de status van mijn onderzoeks- en maakproces. Wat moet ik nog doen en is dat haalbaar? Hier zullen mijn twee leraren Sarah en Leon feedback op geven of mijn plan inderdaad realistisch en haalbaar is voor de deadline. Zo niet zullen de laatste 2 maanden waarschijnlijk nog een stuk stressvoller worden. Voor de beoordeling werk ik naar een eerste ruwe versie van het project waarin je 3 verleidingen zal ervaren met mogelijkheden tot interactie.
Fingers Crossed!
PS: nu mijn VR steeds meer visueler wordt zal ik regelmatig op instagram wat beelden / experimenten laten zien. Wil je hier ook van op de hoogte blijven, volg me dan op instagram: https://www.instagram.com/irisvdmeule/
Iris wat bijzonder wat je aan het doen bent. Ik herken een aantal zaken zoals het moeilijk kunnen maken van keuzes. Het komt wel goed dat heb ik namelijk al eens eerder meegemaakt. Ik ben erg benieuwd naar het eind resultaat petje af nog eventjes.
❤️