Afgelopen vrijdag heb ik mijn laatste beoordeling gehad voor het eindexamen. In deze beoordeling moest je in het kort je proces laten zien en vooral gaan bewijzen dat je op koers ligt en dat je plan haalbaar is. Ik kreeg gelukkig een groen licht met als feedback dat ik goed op weg ben en dat mijn concept sterk is, maar dat ik wel nog heel hard zal moeten werken de komende 2 maanden om het allemaal op tijd af te kunnen krijgen. Het was voor mij toch een kleine opluchting dat mijn leraren er vertrouwen in hebben omdat ik zelf bang was dat ik het niet meer zou redden in deze tijd. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat ik komende 2 maanden nog even heel hard moet knallen. Wel merk ik dat het werkproces steeds sneller gaat. Bijna alle scene’s zijn nu in hun ruwe vorm klaar en moeten alleen nog aangekleed worden. De interactiviteit werkt in alle scene's op eentje na. Het aankleden gaat een stuk sneller dan ik dacht. Afgelopen maand was ik namelijk al druk bezig met het verzamelen en maken van de dingen die ik nodig heb in het paradijs en dat is nu een kwestie van ze op de goede plaats neerzetten en bij sommige een animatie toe te voegen. Wel is dit nog een hele klus maar toch heb ik weer een beetje hoop.
De installatie bestaat nu uit 5 scene’s (mocht ik in tijdnood komen dan valt er een weg). Elke scene bevat een bepaalde verleiding, op de laatste na. Elke scene speelt zich op een andere plaats in het paradijs af. Je reist in de installatie als het ware door het paradijs heen. De eerste scene is de intro, hier begint een verleidende stem tegen je te praten en die moet de kijker een beetje in een actieve onderzoekende houding krijgen. De verleiding die je hier tegenkomt gaat over seks. De tweede gaat over verleidende reclames, je komt in een bos terecht dat helemaal vol hangt met reclame borden. De derde gaat over de verleiding van het consumeren, hier kom je de baarmoeder-fabriek tegen. De vierde gaat over social media hier worden je liefste dromen als sociaal wezen waargemaakt. De vijfde is als het ware een judgement day, wat inhoud dat er twee verschillende eindes zullen zijn. Hoe jij de VR als het ware ‘speelt’ bepaalt welk einde je te zien krijgt. Een einde is een positief einde waarin je het paradijs in zijn volle glorie kan zien. Het andere is negatief waarin het paradijs vervalt. In elke ‘scene’ van de VR kom je een verleiding tegen en telkens als je voor deze verleiding valt is dat ten nadele van het paradijs. Je moet het paradijs dus eigenlijk zien als onze aarde en jij als kijker moet proberen er zo goed mogelijk in te leven om het te kunnen laten voortbestaan. Maar de verleidingen zullen je onbewust proberen te verleiden om het tegenovergestelde te doen. De VR heeft zoals beschreven in mijn eerste blog dus nog steeds het ‘countdown’ systeem, alleen kunnen daar zowel levens bij op- als bij afgeteld worden. Het is dus ook mogelijk dat de VR nog steeds kan stoppen met bestaan, maar dat ligt puur in de handen van de spelers. Hij kan maanden blijven voortbestaan maar hij kan ook binnen een week dood zijn. Ik zal jullie wat screenshots laten zien van verschillende delen uit het paradijs. Ze zijn nu nog wel een beetje leeg en kaal maar binnenkort zullen ze dat niet meer zijn!
Ook heb ik een kort filmpje van de social media scene. Hiervoor heb ik wolkjes gemaakt die 'likes' regenen.
Ook de fysieke installatie heeft wat vooruitgang geboekt. Na al een paar weken bezig te zijn met de lasercutter op school heb ik nu een behapbare manier gevonden om mijn boom 3 meter hoog te kunnen maken, namelijk met piepschuim. De lasercutter kan mijn 3D model in lagen uitsnijden die je dan op elkaar kan plaatsen. Afgelopen week heb k hem in het miniatuur gemaakt:
Dit is waarschijnlijk de vorm die hij in het echt zal krijgen, ik moet nog een paar aanpassingen maken om hem wat meer in balans te krijgen. Hier zijn de laagjes nog van karton maar als ze straks van piepschuim zijn zal de boom niet heel zwaar wegen. Ik wil deze piepschuimlagen bouwen rondom een parasol voet. Hierdoor kan de boom niet makkelijk omvallen door het zware gewicht aan de onderkant.
Al met al word het dus nog een hoop werk de komende 2 maanden maar ik zie het in ieder geval niet als een straf. Nu het project echt zijn vorm begint te krijgen wordt ik er ook zelf weer heel erg enthousiast van. Ook heb ik voor nu een voorlopige titel bedacht: Virtual Delights (virtuele lusten). Als een parodie op The Garden of Earthly Delights van Jeroen Bosch. Maar ik houd mijn opties nog open mocht ik op een betere titel komen.
Volgende blog weer een verassing! Deze keer met betrekking tot de eindexpo. Stay Tuned!